Waltornia stała się ważnym instrumentem w muzyce niemieckiej. Jej dźwiękiem zaczyna się „Oberon” Webera i to ona gra w nim główną rolę. W libretcie opartym na wątkach średniowiecznego poematu rycerz Huon de Bordeaux dokonuje niezwykłych czynów z pomocą króla elfów Oberona, którego przyzywa dźwiękiem magicznego rogu. W późniejszym o dokładnie pół wieku Koncercie d-moll Édouarda Lalo światła reflektorów padają na wiolonczelę. Kompozytor daje pole do popisu wirtuozowi, zamieszczając partię ad libitum, pozwalającą na dużą dowolność. W końcu róg i wiolonczela splatają się w II Symfonii Johannesa Brahmsa. To hymn na cześć przyrody i pogody ducha. „Druga” jest kwintesencją pogodnego, ustalonego świata, nigdy niespełnionego ideału, którego pragniemy i do którego dążymy, nie mogąc go dosięgnąć.

Koncert współorganizowany i współfinansowany w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Dyrygent – rezydent”