Zapraszamy Państwa do obejrzenia wystawy fotografii promującej album Marka Konarzewskiego i Janusza Kupryjanowicza „Ścieżkami Puszczy Knyszyńskiej” w ramach Zimowej Edycji Festiwalu Sztuka w Naturze „Ponowa”. W sali wystawowej OiFP przy ul. Odeskiej będzie można zobaczyć około 50 zdjęć prezentujących piękno jednego z najbardziej wyjątkowych kompleksów leśnych w Polsce.

Wernisaż połączony z promocją albumu odbędzie się w sobotę, 5 lutego 2022 r. o godzinie 16.00 (ze względu na ograniczenia związane z pandemią, wstęp wyłącznie za okazaniem zaproszenia). Fotografie będzie można oglądać do 13 marca 2022 r. od wtorku do niedzieli – w godzinach pracy kasy biletowej. Wstęp na wystawę jest bezpłatny.

Współorganizatorem wystawy jest Fundacja Zwierz Podlaski.

Łanga, Słoja, Nietupa, Sokołda, Trejgle, Planta – czy te nazwy brzmią swojsko i znajomo?
Poza nieliczną grupką entuzjastów oraz, rzecz jasna, „tutejszych”, mało kto, nawet w pobliskim Białymstoku, mógłby wskazać lokalizację kryjących się za nimi rzeczułek i miejscowości. Nazwy te są echem historii ostatniej na polskim niżu „Terra Incognita”, gdzie na wielu cienistych ścieżkach wciąż łatwiej spotkać żubra niż turystę, gdzie forsując przepastne mokradła uroczysk szybko można zrozumieć, dlaczego wybrali je na schronienie powstańcy z 1863 roku i gdzie można poczuć kołatanie zmęczonego serca na stromych podejściach Wzgórz Świętojańskich. Owa „Terra Incognita” to Puszcza Knyszyńska – najrozleglejszy w Polsce nizinny kompleks leśny stykający się z Puszczą Białowieską na południu, Puszczą Augustowską na północy, wsparty od wschodu na granicznej rzece Świsłoczy, a od zachodu coraz bardziej „podgryzany” przez przedmieścia Białegostoku.
Jest to Puszcza niezwykła. Na jej znacznej części, szczególnie w okolicach Supraśla, królują drzewostany szpilkowe, jakby żywcem przeniesione z Syberii. Ale dalej na zachód, tuż za opłotkami Czarnej Białostockiej ustępują one miejsca liściastym lasom Jesionowych Gór, gdzie w wielu miejscach można się poczuć jak w najdzikszych zakątkach sąsiadki – Puszczy Białowieskiej. Jednak ta ostatnia nie może pochwalić się rozległymi, nieomal podgórskimi krajobrazami, których można doświadczać wędrując leśnymi duktami ku Sokółce i Krynkom. Jest wreszcie Puszcza Knyszyńska niemym świadkiem wielowarstwowej historii, znaczonej egzotyką nazw takich, jak wspomniane Trejgle – „Trzy Sosny” w zaginionym języku gospodarujących tu niegdyś Jaćwingów, wyniosłą sylwetą supraskiego monasteru, licznymi krzyżami znaczącymi powstańcze i wojenne mogiły, jak również „duchem puszczy” rodzącym się w zakonspirowanych leśnych bimbrowniach.
Ostatnie pięć lat spędziliśmy na przemierzaniu najodleglejszych zakątków Puszczy, utrwalając jej ulotne piękno. Ulotne, gdyż Puszcza zmienia się na naszych oczach. Jej niegdysiejszy borealny charakter szybko zanika pod naciskiem potężniejącego globalnego ocieplenia. Brak śnieżnych zim, narastająca susza i huraganowe wiatry przebudowują las w niespotykanym wcześniej tempie. Świerki, do niedawna wizytówka Puszczy, masowo wymierają, ustępując miejsca grabom i lipom. Ale Puszcza trwa i będzie trwała, choć zmieniona, być może nie do poznania. Tym bardziej spieszyliśmy się, by podzielić się nią taką, jaką ją znamy.

Marek Konarzewski i Janusz Kupryjanowicz

prof. Marek Konarzewski
Pracownik naukowy Instytutu Biologii Uniwersytetu w Białymstoku i Zakładu Badania Ssaków PAN w Białowieży. Na co dzień zajmuje się zagadnieniami z pogranicza genetyki, fizjologii, ekologii i biologii ewolucyjnej. Miłośnicy literatury popularnonaukowej znają go jako autora polskiego tłumaczenia wyróżnionej nagrodą Pulitzera książki Jareda Diamonda „Strzelby, zarazki, maszyny” (Prószyński i S-ka, 2000), artykułów publikowanych w „Gazecie Wyborczej” i „National Geographic” oraz własnej książki poświęconej ewolucji ludzkiej diety „Na początku był głód” (PIW 2005). Poprzez rodzinne korzenie prof. Konarzewski związany jest z doliną Biebrzy, gdzie przy każdej okazji oddaje się swej drugiej, poza pracą naukową, życiowej pasji – fotografii.

dr Janusz Kupryjanowicz
Pracownik naukowy Uniwersyteckiego Centrum Przyrodniczego im. Profesora Andrzeja Myrchy Uniwersytetu w Białymstoku, specjalista arachnolog (badacz pająków), znawca przyrody Podlasia. Zdjęcia jego autorstwa znaleźć można w wielu encyklopediach, podręcznikach szkolnych, przewodnikach po parkach narodowych oraz artykułach, zarówno popularnych jak i naukowych. Oprócz klasycznych tematów fotografii przyrodniczej dr Kupryjanowicz z wielkim powodzeniem zajmuje się makrofotografią, za pomocą której oddaje piękno nie tylko współcześnie żyjących zwierząt bezkręgowych, ale również bursztynowych inkluzji. Swoje fotogramy przedstawiał na licznych wystawach indywidualnych prezentowanych w Białymstoku, Warszawie i Krakowie.

Knyszyńskie żubry (fot. J. Kupryjanowicz)

Poranek (fot. J. Kupryjanowicz)

Rykowisko (fot. M. Konarzewski)

W rezerwacie „Kulikówka” (fot. M. Konarzewski)