Prezentowana w Operze i Filharmonii Podlaskiej – Europejskim Centrum Sztuki wystawa „…Rękopisy tu grzebię i sieję…” (Podziemne Archiwum Getta Warszawskiego) przygotowana została przez Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma. Unikatowy zbiór świadectw życia i Zagłady Żydów w okupowanej przez Niemców Polsce wpisano na listę „Pamięci Światowej” UNESCO. Ekspozycja była częścią uroczystych obchodów 70. rocznicy powstania w getcie białostockim w 2013 roku.

Niezwykłe dokumenty powstały w warunkach konspiracyjnych pod kierownictwem dra Emanuela Ringelbluma – historyka badającego dzieje Żydów. Prezentowane na wystawie dokumenty to m.in. dzienniki, listy, utwory literackie, zdjęcia, plakaty, obwieszczenia gromadzone przez specjalnie powołany do tego zespół. Ekspozycja w całościowy sposób ukazuje, czym jest Archiwum Ringelbluma. Jej poszczególne fragmenty pokazują, kim byli twórcy Archiwum, jakimi metodami posługiwali się przy zbieraniu materiałów oraz jakie typy świadectw według nich najlepiej nadawały się do opisu życia Żydów w tamtym okresie. Podziemne Archiwum Getta Warszawskiego odnalezione zostało po wojnie. Uczestnicy wernisażu otrzymali egzemplarze magazynu „Opór i Zagłada”.

Tak o tworzeniu Archiwum pisał Emanuel Ringelblum: „W ciągu trzech i pół lat wojny grupa „Oneg Szabat” (hebr. „Radość soboty”) stworzyła Archiwum Getta. Nazwa grupy wywodzi się stąd, że jej narady odbywały się w soboty […]. Pierwsze podwaliny pod archiwum położyłem w październiku 1939. W Warszawie panowało wtedy wielkie przygnębienie. Każdy dzień przynosił nowe restrykcje wobec Żydów. […] Ludzie bali się wówczas pisać, gdyż spodziewali się rewizji. Z czasem uspokoili się. […] Niemców nie obchodziło, co Żyd robi u siebie w domu. Więc Żyd wziął się właśnie do pisania. Pisali wszyscy: dziennikarze, literaci, nauczyciele, działacze społeczni, młodzież, nawet dzieci. Wielu piszących prowadziło dzienniki, w których oświetlali tragiczne wydarzenia przez pryzmat osobistych przeżyć. Napisano bardzo wiele, ale ogromna większość została zniszczona w czasie wysiedlenia wraz z Żydami warszawskimi. Pozostał tylko materiał przechowany w Archiwum Getta”.