Niepublikowane dotąd zdjęcia Andrzeja Strumiłły z wyprawy na Daleki Wschód z 1958 roku wzbogacone o stykówki złożyły się na niesamowitą wystawę „Tajga. Daleki Wschód 1958”. Andrzej Strumiłło, Honorowy Obywatel Suwałk i Honorowy Ambasador Województwa Podlaskiego, został uhonorowany w województwie podlaskim: rok 2017 ogłoszono Rokiem Andrzeja Strumiłły. Wernisaż wystawy „Tajga. Daleki Wschód 1958” był pierwszym wydarzeniem w ramach uroczystych obchodów.
– Na wystawę składają się zdjęcia wykonane przez mistrza w trakcie tej podróży oraz odręcznie przez niego spisane fragmenty wspomnień. Część materiału pokażemy w formie przedrukowanych w powiększeniu stykówek, wykonanych przez Profesora tuż po powrocie do kraju – zapowiada Michał Heller, kurator Galerii Fotografii. Fotografie z 1958 r. nie były nigdy publikowane – zostały zaprezentowane publiczności po raz pierwszy.
– Biwakowaliśmy w domkach myśliwskich skleconych z belek i przykrytych korą i darnią. Były w nich prycze do snu, czasem leżały jakieś puszki po konserwach lub garnki, resztki świec i stare wilgotne koce – wspomina Andrzej Strumiłło. – Gotowaliśmy na ognisku w wiadrach. W jednym bywało mięso dzika, sarny lub łosia a w drugim herbata. Mieliśmy suchary, sól i cukier. Palacze cierpieli z powodu braku tytoniu. Palili mech i herbatę. Wieczorami każdy opowiadał o swoim życiu. My mówiliśmy o naszym kraju, o łowach u nas, o pracy zawodowej i rodzinach. Rosjanie wspominali swoje losy i historie wojenne. Mówili o zwyczajach zwierzyny tutejszej, o podaniach i wierzeniach lokalnych. Wołodia wskazywał na głaz widoczny na szczycie sopki (wzgórza) i mówił: „Był taki, co go tam postawił, ale niech się znajdzie taki, co go stamtąd zdejmie”.
Andrzej Strumiłło
Malarz, grafik, rzeźbiarz, scenograf, fotograf, podróżnik, pisarz i poeta, jedna z najbarwniejszych osobowości Podlasia, Honorowy Obywatel Suwałk i Honorowy Ambasador Województwa Podlaskiego – w październiku 2017 roku skończył 90 lat. Od lat mieszka i pracuje w Maćkowej Rudzie na Suwalszczyźnie. W latach 1945–1947 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi pod kierunkiem m.in. Władysława Strzemińskiego. W trakcie studiów przeniósł się do Krakowa i na Wydziale Malarstwa tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych otrzymał dyplom w 1950 roku. Należał do Grupy Samokształceniowej kierowanej przez Andrzeja Wróblewskiego (razem z Andrzejem Wajdą, Janem Tarasinem, Walerianem Borowczykiem i innymi). Po studiach projektował pawilony wystawiennicze i podróżował po Europie i krajach Dalekiego Wschodu. Odwiedził m.in. Nepal, Indie, Japonię, Tajlandię, Wietnam, Mongolię, Chiny, Syrię, Turcję, Syberię i Kaukaz. W latach 1977–1980 pracował na stanowisku profesora krakowskiej ASP. Był jednym z inicjatorów interdyscyplinarnych spotkań „Sztuka i środowisko” w Wigrach oraz Międzynarodowego Pleneru Rzeźbiarskiego „Integrart”. W latach 1982–1984 Strumiłło kierował pracownią graficzną przy sekretariacie ONZ w Nowym Jorku. Po powrocie do Polski osiedlił się w Maćkowej Rudzie nad Czarną Hańczą. Do dziś zajmuje się nie tylko pracą twórczą, ale również uprawą roli i hodowlą koni. W roku akademickim 1987/1988 był wykładowcą suwalskiej filii Akademii Teologii Katolickiej, od lat 90. do 2008 roku wykładał we Wszechnicy Mazurskiej w Olecku, a także na Politechnice Białostockiej. Andrzej Strumiłło to twórca o olbrzymim dorobku artystycznym. Wypowiada się w wielu tworzywach i technikach. Jest artystą o niezwykłej wyobraźni, w którego pracach pojawiają się różne wątki: od poetycko-metaforycznych po abstrakcyjne, a wszystkie łączy głębokie przesłanie o egzystencjalnej wymowie. Podkreśla, że na jego postawę artystyczną duży wpływ wywarł Władysław Strzemiński.