Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku. Jeszcze jako student w 1992 r. rozpoczął pracę w Towarzystwie Wierszalin – Teatr, później znanym jako Teatr „Wierszalin”. Ważniejsze role zagrane w tym teatrze to: Król Artur w „Merlinie” (1994), Ksiądz w „Klątwie” (1994), Diabeł w „Głupie” (1996), Książę i Tłuste Sępidło w „Ofierze Wilgefortis” (2000) – wszystkie w reż. P. Tomaszuka. W swoim dorobku artystycznym posiada także role zagrane w Teatrze Telewizji, m.in. Księdza w „Klątwie” (1995), Narratora w „Olbrzymie” (1996), Feliksa w „O medyku Feliksie” (1996) czy Kurta w „Prawieku i innych czasach” (1998) również w reż. P. Tomaszuka. Wystąpił trzykrotnie wraz z zespołem Teatru Wierszalin na największych targach teatralnych na świecie, czyli Festiwalu w Edynburgu, zdobył tam prestiżowe nagrody Fringe First (1993, 1994, 1997). W 2000 r. rozpoczął pracę jako red-aktor w białostockim oddziale Telewizji Polskiej. W tym czasie wspólnie z bezradnym wówczas W. Koronkiewiczem stworzył Teatr DeLegacja. Sezon 2005/2006 spędził w Teatrze Lalki i Aktora w Łomży jako znakomity Jeleń, Kominiarz i Dentysta. Kilka lat spędził jako As i Systent prof. H. Święczkowskiej w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Białymstoku, wyznaczając drogi komunikacji społecznej i zgłębiając figury retoryczne. Od 2006 r. pot i łzy zostawia na deskach Teatru Dramatycznego im. A. Węgierki w Białymstoku, o czym przekonać się można było, oglądając takie tytuły, jak: „C’est la vie!”, reż. P. Dąbrowski, 2006 (role), „Szalone nożyczki”, reż. P. Dąbrowski, 2007 (Komisarz Kowalewski), „Czarownice z Salem”, reż. P. Dąbrowski, 2007 (Parris), „Testament”, reż. J. Malinowski, 2008 (Szemkel), „Hiob”, reż. P. Dąbrowski, 2009 (Hiob), „Ożenek”, reż. P. Dąbrowski, 2011 (Jajecznica), „Rewizor”, N. Gogol, reż. J. Jabrzyk, 2014 (Antoni Dmuchanowski – Horodniczy), „Spragniony”, A. Burroughs, op. reż. A. Korytkowska-Mazur, 2014, „Romeo i Julia, W. Szekspir, reż. K. Deszcz, 2016 (Piotr), „Trans-Atlantyk, W. Gombrowicz, reż. J. Jabrzyk, 2016 (Gonzalo), „Balladyna”, reż. K. Deszcz, 2017 (Grabiec), „Mayday”, R. Cooney, reż. W. Mazurkiewicz, 2017 (John Smith). Zdeklarowany liberał. Przez 25 lat artystycznej kariery dużo ćwiczył, aż w końcu dostał się do Opery i Filharmonii Podlaskiej, gdzie debiutuje jako reżyser „Kwartetu dla czterech aktorów” B. Schaeffera.