FABUŁA

Fabuła „Cyganerii” została przedstawiona w postaci czterech obrazów, będących zarazem samodzielnymi kompozycyjnie scenami o wyraźnym środku ciężkości. Wzruszająca Mimì i romantyczny Rodolfo oraz nieprzewidywalna Musetta i porywczy Marcello to dwie pary, których losy stanowią dwie osie kompozycyjne. Główny wątek fabularny – historia miłości ubogiej, cierpiącej na gruźlicę hafciarki Mimì i poety Rudolfa – rozgrywają się na scenie Paryża pierwszej połowy XIX wieku. Libretto opery napisane na podstawie „Scen z życia cyganerii” Henri Murgera doskonale oddaje tło polityczne porewolucyjnej Francji oraz nastroje niezadowolenia panujące wśród najuboższych warstw społecznych, gdzie młodzi artyści żyją na granicy ubóstwa.

INSCENIZACJA

W realizacji Opery i Filharmonii Podlaskiej akcja „Cyganerii” została przeniesiona w lata 30. XX. Jest to okres największego rozkwitu sztuki współczesnej. Paryż staje się mekką dla malarzy, szukających artystycznego spełnienia i możliwości uprawiania sztuki wolnej od wszelkich kanonów. Bezpośrednią inspiracją dla scenografii stała się artystyczna pracownia La Ruche – budynek usytuowany w dzielnicy Montparnasse, gdzie tworzyli swoje dzieła najwybitniejsi malarze XX wieku, należący do „szkoły paryskiej”. W warstwie wizualnej inscenizacja nawiązuje do klasyki francuskiego kina lat 30., eksponując tajemniczą atmosferę filmów Marcela Carné czy René Claira. Spektakl pomimo przesunięcia akcji, pozostaje wierny librettu, które odtwarza ponadczasowe psychologiczne reakcje ludzkie w obliczu miłości i śmierci.